Κεφάλαιο 20ο : Η ζωή των ανθρώπων στην έρημο
- οι έρημοι της Γης.
- η ζωή των ανθρώπων σε αυτές
Στην Κεντρική Ασία βρίσκεται η έρημος Γκόμπι και η έρημος της Αραβίας. Στην Αμερική βρίσκεται η έρημος Μοχάβι (Βόρεια) και η Ατακάμα (Νότια). Στην Αυστραλία βρίσκεται η Μεγάλη Αμμώδης έρημος και στην Αφρική η γνωστότερη έρημος του κόσμου, η Σαχάρα και η λιγότερο γνωστή Καλαχάρι
καραβάνι στη Σαχάρα |
Οι έρημοι δεν είναι όλες με άμμο (αμμώδεις), όπως τις έχουμε συνηθίσει κυρίως από τη Σαχάρα, αλλά έχει και ερήμους με βράχια και χαλίκια (βραχώδεις).
η κοιλάδα του θανάτου στην Καλιφόρνια |
"μέρος" της ερήμου Μοχάβι Πάντως χαρακτηρίζονται όλες από μεγάλη και έντονη ξηρασία, αφού οι βροχοπτώσεις είναι ελάχιστες. Το ίδιο ανάλογα "φτωχή" είναι και η χλωρίδα με την πανίδα αφού αυτές καθορίζονται κυρίως από τις βροχοπτώσεις Μια κατηγορία ερήμου είναι και η παγωμένη, γνωστή ως "πολική" έρημος. Μια τέτοια είναι και η Ανταρκτική, η μεγαλύτερη παγωμένη έρημος. |
άποψη της Ανταρκτικής ερήμου |
χουρμαδιές στη Σαχάρα Στις ερήμους συνήθως συναντάμε οργανισμούς που δεν έχουν ανάγκη νερού, όπως έντομα και ερπετά που κρύβονται στην άμμο και αναζητούν τροφή τη νύχτα που έχει περισσότερο δροσιά. |
Ταραντούλα, αράχνη που συναντάμε σε πολλές ερήμους |
είδος σαλαμάνδρας Επίσης στις ερήμους ζουν και μερικά τρωκτικά, |
Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας προκαλεί συνεχή διαστολή και συστολή των πετρωμάτων, που τα θρυμματίζει. Επίσης αυτοί οι άνεμοι είναι που αλλάζουν πολύ συχνά τη μορφή ενός τόπου, αφού μετακινούν μεγάλες ποσότητες άμμου και τις αποθέτουν σε διαφορετικά σημεία, σχηματίζοντας τους αμμόλοφους.
- οι πολικές περιοχές της Γης
- Πώς προσαρμόζονται οι κάτοικοι στις δύσκολες συνθήκες των πολικών περιοχών
Οι πολικές περιοχές, όπως βλέπεις και στον παραπάνω παγκόσμιο χάρτη, βρίσκονται βορειότερα από το Βόρειο Πολικό Κύκλο και νοτιότερα από το Νότιο Πολικό Κύκλο. Συγκεκριμένα ανήκουν οι βόρειες περιοχές της Αμερικής, η Γροιλανδία, οι βόρειες ακτές της Ευρώπης και της Ασίας και η Ανταρκτική.
Στην Ανταρκτική επίσης έχουμε πολλούς πιγκουίνους, φάλαινες και φώκιες.
Στις πολικές περιοχές η διάρκεια τόσο της μέρας όσο και της νύχτας είναι έξι μήνες και ονομάζονται αντίστοιχα πολική ημέρα και πολική νύχτα. Όταν στην Αρκτική είναι μέρα στην Ανταρκτική είναι νύχτα και αντίστροφα. Αυτό συμβαίνει λόγω της κλίσης του άξονα της Γης. Έτσι ο ήλιος φωτίζει το καλοκαίρι τις βόρειες περιοχές χωρίς να δύσει και έχουμε την πολική ημέρα και αντίστροφα στο νότιο πολικό κύκλο, η πολική νύχτα επικρατεί το καλοκαίρι και η νότια πολική ημέρα το χειμώνα.
- Τα τροπικά δάση της Γης
- Πώς προσαρμόζονται οι κάτοικοι στις συνθήκες αυτών των περιοχών
Εδώ οι συνθήκες είναι ιδανικές για να δημιουργηθούν τα φυτά, τα οποία αναπτύσσονται συνέχεια και δε χάνουν ποτέ το φύλλωμά τους. Και οι συνθήκες αυτές έχουν να κάνουν α) με την άφθονη υγρασία και τις συνεχείς βροχοπτώσεις και β) με τη θερμοκρασία, η οποία παραμένει σταθερή για όλο το χρόνο (μεταξύ 20 και 30 Β. Κελσίου)
Έτσι, τα δέντρα φθάνουν σε τεράστια ύψη, πολλές φορές και ως 50 μ., έχουν πυκνό φύλλωμα με συνέπεια οι ακτίνες του ήλιου να μην μπορούν να διεισδύσουν έως το έδαφος κι έτσι αυτό να είναι πάντα υγρό και σκεπασμένο από σάπια φύλλα. Από την αποσύνθεση αυτών των φύλλων παράγονται θρεπτικές ουσίες, οι οποίες απορροφούνται από τις ρίζες των δέντρων.
Τα τροπικά δάση αναλογούν στο 50% όλων των δασών του κόσμου και αναπτύσσεται σε αυτά μαζί με την πλούσια χλωρίδα και πλούσια πανίδα. Τα φυτά που ευδοκιμούν εδώ είναι κυρίως πλατύφυλλα δέντρα, τα οποία είναι αειθαλή, επίφυτα, δηλαδή φυτά που προσκολλώνται στα κλαδιά και στους κορμούς των ψηλών δέντρων, χωρίς να βλάπτουν όμως την ανάπτυξή τους και στο έδαφος λίγοι θάμνοι και πόες.
Σε μεγαλύτερη απόσταση από τον Ισημερινό αναπτύσσονται φυλλοβόλα δάση και η σαβάνα. Εκεί επικρατεί μια περίοδο ξηρασίας και μια περίοδο υγρών μουσώνων, δηλαδή συνεχών βροχοπτώσεων.
Τα ζώα των τροπικών περιοχών είναι πολυάριθμα και εξαρτάται από την ήπειρο που εκτείνεται η τροπική ζώνη. Στην Αφρική έχουμε κυρίως έντομα, ερπετά, πουλιά, και φυτοφάγα και σαρκοφάγα ζώα.
Οι Πυγμαίοι είναι μια φυλή που ζει στο Τροπικό δάσος της κεντρικής Αφρικής, διασκορπισμένοι σε μικρές ομάδες, επικοινωνούν με τύμπανα και χαρακτηριστικό τους γνώρισμα αποτελεί το μικρό ύψος τους (δεν ξεπερνούν το 1, 40 μ. ενώ και το βάρος τους κυμαίνεται γύρω στα 40 κιλά)
Είναι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες αποκλειστικά από το δάσος, γι αυτό και σέβονται πάρα πολύ το τροπικό δάσος και το προστατεύουν. Έχουν προσαρμοστεί στις δύσκολες συνθήκες του δάσους, αρκούμενοι σε πολύ λίγα αγαθά. Χρησιμοποιούν κλαδιά και φύλλα για να κατασκευάζουν τις καλύβες τους αλλά και τα άλλα καθημερινά τους αντικείμενα. Κάνουν τις δουλειές τους πολύ νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας αλλά και υγρασίας που επικρατεί κατά τη διάρκεια της ημέρας. Συχνά (περίπου ανά δυο μήνες), οι Πυγμαίοι μετακινούνται σε άλλες περιοχές για να εξασφαλίσουν τροφή.
Μια άλλη ιδιαίτερη φυλή είναι και οι Μπαντού. Ζουν και αυτοί στο τροπικό δάσος της Αφρικής και είναι κυρίως γεωργοί.
Εξαιτίας του φτωχού εδάφους των τροπικών δασών, ως προς τα θρεπτικά συστατικά, οι Μπαντού έχουν βρει ένα δικό τους τρόπο για να το καλλιεργούν. Συγκεκριμένα, για να αυξήσουν τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους, καίνε κάθε δυο χρόνια τα δέντρα μικρών περιοχών του τροπικού δάσους. Έτσι δημιουργούνται νέες εκτάσεις που μπορούν να τις καλλιεργήσουν και στις οποίες μεταφέρουν ολόκληρο το χωριό τους. Φυτεύουν κυρίως μανιόκ (από το οποίο φτιάχνουν το ψωμί), καλαμπόκι, μπανάνες κλπ
- ποιες είναι οι εύκρατες περιοχές της Γης.
- γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν στις εύκρατες περιοχές.
Σε αυτές τις περιοχές αναπτύσσονται η γεωργία και η κτηνοτροφία σε μεγάλη κλίμακα αφού το ήπιο κλίμα και η βλάστηση των περιοχών αυτών ευνοούν αυτές τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
μετέβαλε το φυσικό περιβάλλον.
Η εκχέρσωση των δασών, η επέκταση των πόλεων, η ανάπτυξη της βιομηχανίας και τα μεγάλα τεχνικά έργα αλλάζουν το γήινο ανάγλυφο. Έτσι δημιουργούνται μεγάλα προβλήματα που έχουν σχέση με τη ρύπανση θαλασσών και λιμνών, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την τρύπα του όζοντος, το λιώσιμο των πάγων, τη λειψυδρία, την κατασκευή χωματερών, τη μείωση των φυσικών πόρων, την εξαφάνιση ζωικών και φυτικών ειδών.