Πώς παρουσιάζουμε και σχολιάζουμε (λέμε τη γνώμη μας)
ένα καλλιτεχνικό θέαμα
- Aναφέρουμε τον τίτλο, τους συντελεστές (σκηνοθέτη, ηθοποιούς, συνθέτη),
- Mιλάμε για την υπόθεση του έργου χωρίς πολλές λεπτομέρειες και χωρίς
- Γράφουμε στο τέλος ένα σχόλιο, που θα είναι η γνώμη μας για το έργο,
Μια καθηλωτική ταινία που αλλάζει τον τρόπο σκέψης για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ο ελληνικός τίτλος της είναι “Ένα αστέρι στη γη” και είναι ινδικής παραγωγής. Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά το 2007 μετά την αγορά των πνευματικών δικαιωμάτων της από την Walt Disney. Πρωταγωνιστής είναι ο μικρός Ισαάν, ένα παιδί ιδιαίτερα ζωηρό που συνεχώς έμπλεκε σε μπελάδες φέρνοντας την οικογένεια του σε δύσκολη θέση. Με την εξέλιξη της ιστορίας σε πρώτο πλάνο μπαίνει ένας δάσκαλος, ο Ραμ. Μαζί θα ανακαλύψουν ένα κόσμο που η διαφορετικότητα δεν είναι μειονέκτημα, άλλα πηγή έμπνευσης.
Η ιστορία του Ισαάν
Η ταινία αναφέρεται στον μικρό πρωταγωνιστή και μας εξιστορεί την ζωή του. Ο Ισαάν είναι ένα οκτάχρονο παιδί που τον προσελκύουν πράγματα τα οποία για τους ενήλικες είναι ανιαρά. Τα ψαριά, η τέχνη και τα χρώματα συναρπάζουν το παιδί καθημερινά, ενώ για τους γονείς του όλα αυτά είναι χάσιμο χρόνου.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνα όταν ο Ισαάν μπλέκει σε έναν καβγά και ανακοινώνουν στους γονείς του ότι θα μείνει στην τρίτη δημοτικού για δεύτερη χρονιά. Εντάσεις και φασαρίες κυριαρχούν στο σπίτι του μικρού ηρώα και οι γονείς του αποφασίζουν να αλλάξει ο Ισαάν σχολείο. Έτσι τον στέλνουν εσώκλειστο σε ένα νέο σχολείο με την ελπίδα ότι θα τον πειθαρχήσουν, ώστε γίνει σαν τον αδελφό του.
Οι χαμηλές επίδοσης στο σχολείο δεν άφηναν περιθώρια στην οικογένεια να αντληθεί τη πραγματικότητα. Ο Ισαάν είχε δυσλεξία, δεν ήταν τεμπέλης. Η κατάσταση του μικρού έγινε ακόμα χειρότερη στο νέο σχολείο, όπου ένιωσε εγκαταλελειμμένος από τους ίδιους τους γονείς του.
Στην πλοκή της ταινίας εμφανίσετε ένα νέο πρόσωπο, ο Ραμ. Είναι καθηγητής εικαστικών με διάθεση να κάνει την ζωή των παιδιών καλύτερη. Μετά την γνωριμία του με τον Ισαάν, βάζει στόχο να βοηθήσει τον μικρούλι να ακολουθήσει τα όνειρα του και να βρει τον σκοπό της ζωής του.
Η ταινία εστιάζει στον ενθουσιασμό του καθηγητή που είναι πηγή έμπνευσης για τους μαθητές του. Πλησιάζει τον Ισαάν και του μαθαίνει πως να μεταφέρει την φαντασία του για την ζωγραφική στον πραγματικό κόσμο.
Η ταινία αυτή θίγει θέματα ευαισθησίας σχετικά με την διαφορετικότητα. Αρχικά αντιλαμβανόμαστε ότι η κοινωνία αρκετές φορές δεν κατέχει γνώσεις ώστε να διακρίνει κάποια ιδιαιτερότητα, όπως τη δυσλεξία. Λόγο άγνοιας λοιπόν, εκπαιδευτικοί και γονείς έβγαλαν λανθασμένα συμπεράσματα. Το κλίμα στο σπίτι του Ισαάν ήταν αρνητικό, κάτι που βύθισε τον μικρό στην θλίψη. Το αυστηρό πατριαρχικό πρότυπο που κυριαρχεί στην οικογένεια του μας προβληματίζει. Ο πατέρας λαμβάνει αποφάσεις για την οικογένεια χωρίς όμως αυτές να είναι σωστές πάντα. Εάν η μητέρα του Ισαάν είχε άποψη που μετρούσε, η τύχη του μικρού ίσως να ήταν καλύτερη. Η προβολή αυτού του πρότυπου οικογένειας, άφορα και την κουλτούρα του κάθε λαού. Στην Ινδία η κοινωνία είναι στην πλειονότητα της βασισμένη σε τέτοια πρότυπα.
Ένα ακόμα θέμα που παρουσιάζεται στην ταινία είναι αυτό του σχολικού εκφoβισμού, αλλιώς μπούλινγκ. Ο μικρός ήρωας μπλέκει σε καβγά. Ο πατέρας του κρατά μια στάση η οποία δεν τον στηρίζει και η μόνη ελπίδα παρηγοριάς είναι η μητέρα του.
Το τοπίο καθαρίζει όταν ο Ραμ, επισκέπτεται το σπίτι του Ισαάν. Συζητώντας με τους γονείς του μικρού, τους λέει ποιο είναι το “πρόβλημα” του παιδιού. Εκεί κατανοούμε ότι η ψυχούλα ενός μικρού παιδιού έχει γίνει κομμάτια και η αυτοπεποίθηση του είναι απούσα. Κανείς δεν ήταν σε θέση να τον καταλάβει, ούτε και ο ίδιος ο Ισαάν βέβαια. Αυτή η διαφορετικότητα σε συνδυασμό με τον φόβο και την απόρριψη της οικογένείας του, τον είχε φτάσει στο μηδέν.
«Στα νησιά του Σολομώντα, όταν οι φυλές θέλουν να καθαρίσουν τη ζούγκλα και να φτιάξουν καλλιεργήσιμο τόπο, δεν κόβουν τα δέντρα. Αντιθέτως, στέκονται γύρω από τα δέντρο, και αρχίζουν να του φωνάζουν και να το βρίζουν. Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο αδύναμο. Στο τέλος πέφτει μόνο του».
Αυτά τα λόγια διάλεξε ο Ραμ να πει στον πάτερα του Ισαάν. Με τον τρόπο αυτό προσπάθησε να του δείξει τι λάθη έχει και άλλα και την κατάσταση που υπέμεινε.
Μέσα από αυτή την ταινία, για τους θεατές τα συναισθήματα είναι ποικίλα. Οργή, εκνευρισμός, στοργή, αγάπη, συγκίνηση και ακόμα πολλά συναισθήματα βγαίνουν στην επιφάνεια. Είναι ένα μάθημα για όλους μας. Αυτό το παιδί, ο Ισαάν θα μπορούσε να είναι το παιδί μου, το δικό σου ή κάποιου φίλου σου. Ο τρόπος ο όποιος ο Ραμ είναι αυτός που κάθε εκπαιδευτικός θα μπορούσε να προσεγγίσει ένα παιδί. Να το πάρει από το χέρι και να το οδηγήσει στο να καταλάβει για τον εαυτό του ορισμένα πράγματα που θα το βοηθήσουν.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας ΕΔΩ
